Rytwiany - Kościół p.w. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny

Lokalizacja:
Rytwiany, Pustelnia Złotego Lasu. Ul. Klasztorna 2, gmina Rytwiany, powiat staszowski, woj. świętokrzyskie. GPS: 50.520545°N, 21.242965°E

internet: www.pustelnia.com.pl 

Kościół p.w. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny jest centrum dawnego klasztoru kamedułów ufundowanego przez Gabriela i Jana Magnusa braci Tęczyńskich w roku 1617, a którego budowę rozpoczęto w roku 1624. W latach 1628-32 kościół zostaje ozdobiony malowidłami o. Venante da Subiaco, który był autorem koncepcji ikonograficznej kościoła. Maluje on obrazy w nawie głównej, bocznych kaplicach, zakrystii i kapitularzu. W roku 1637 kościół p.w. Zwiastowania NMP zostaje konsekrowany przez biskupa krakowskiego. Budowa pustelni zostaje ukończona w roku 1668. W roku 1737 pożar niszczy część zabudowań gospodarczych, a w roku 1741 spłonęły pomieszczenia nad kapitularzem i kaplicą, gdzie mieściło się archiwum i biblioteka. Pustelnia zostaje skasowana w 1819 roku przez władze zaborcze. Kameduli opuszczają klasztor w 1825 roku. W latach 1860-64 klasztor obejmują franciszkanie. W roku 1935 kościół zostaje siedzibą parafii, i pełni tę funkcją do roku 2002. W tym roku parafia została przeniesiona do nowego kościoła w Rytwianach, a świątynia klasztorna została kościołem rektoralnym. W roku 2008 oddano do użytku Centrum Relaksacyjno-Kontenplacyjne, a po trzech kolejnych latach otwarto Muzeum Kamedulskie oraz ogrody klasztorne.

Galeria - Kościół p.w. Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny w Rytwianach

Kościół zbudowany w stylu włoskiego renesansu i wczesnobarokowym z zastosowaniem układu bazylikowego, trójnawowego.

Elewacje kościoła zaprojektowano symetrycznie z portalami pośrodku.

Elewacja południowa z wieżą zegarową przykrytą hełmem z latarnią.

Portal kamienny z arkadą opartą na jońskich kolumnach.

Nawa główna.

Wykończenie ścian stanowią oparcia stalli, których siedziska oraz przedpiersia zostały usunięte za czasów franciszkańskich. W ich miejsce zostały zamontowane ławki dla wiernych.

Oryginalna kamienna posadzka nosząca ślady 400-tu lat użytkowania.

Drewniana, pozłacana konstrukcja ołtarza przedziela nawę na dwie części tworząc tzw chór zimowy. W centrum ołtarza umieszczono obraz przedstawiający Zwiastowanie.

Sklepienie kolebkowe zdobione sztukateriami i polichromiami.

Empora południowa z drewnianą balustradą.

Barokowy żyrandol - kiedyś na świece woskowe, dziś przerobiony na elektryczny.

Medalion trzymany przez kariatydę z wizerunkiem Sybilli (jedna z dwunastu).

Kaplica w. Jana św. Jana Chrzciciela (pogrzebowa)

Po lewej stronie stoi ołtarz Matki Bożej Bolesnej. Dawniej w kaplicy odprawiano obrzędy pogrzebowe a pod posadzką chowano tutejszych pustelników.

Ołtarz św. Jana Chrzciciela przedstawiający scenę chrztu Jezusa w Jordanie.

Kaplica św. Romualda.

Na ołtarzu centralnym znajduje się obraz przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem przyjmującą fundację pustelni od świętego Romualda i Benedykta.

Bogato zdobione sklepienie kaplicy.

Epitafium Stanisława Łukasza Opalińskiego, którego szczątki leżą w krypcie znajdującej się pod kaplicą. Na szczycie epitafium znajdują się dwie płaczki podtrzymujące portret zmarłego. Istnieją teorie, że płaczki to dwie żony Opalińskiego.

Ołtarzyk z obrazem "Opłakiwanie Chrystusa". Poniżej relikwie św. Jana Olbrachta, patrona leśników.

Krypta ze szczątkami Stanisława Łukasza Opalińskiego.

Ołtarzyk św. Stanisława Kostki.

Kapitularz. Kaplica św. Krzyża.

Kaplica służyła jako miejsce spotkań i obrad kapituły.

Na stropie i ścianach znajdują się polichromie o tematyce pasyjnej. Na ścianie wschodniej umieszczono obraz przedstawiający ukrzyżowanie.

Krypta Radziwiłłów. Spoczywa to m.in. książę Maciej Radziwiłł twórca "warszawskich tramwajów" oraz jego syn Artur Radziwiłł poległy we wrześniu 1939 roku - kawaler orderu Virtuti Militari i trzech Krzyży Walecznych.

Chór zimowy.

Niestety w remoncie... Na zdjęciu fragment zaplecków stalli zdobione polichromiami przedstawiającymi sceny z życia mnichów.

 Zakrystia.

Na ścianach zakrystii widzimy polichromie przedstawiające świętych adorujących Najświętszy Sakrament. Lewe drzwi prowadza do lawetarza, prawe do konfesjonału.

Sklepienie przedsionka zakrystii.

Oryginalne szafy na ornaty i inne wyposażenie z polichromowanymi drzwiami.

W szafie m.in. maska pośmiertna wiejskiej kobiety.

Konfesjonał - mała kapliczka gdzie kapłan mógł się przygotować duchowo do odprawiania mszy świętej. Drzwi do kapliczki stanowiły kratkę konfesjonału.

Lawetarz - miejsce do oczyszczeń fizycznych. Na ścianie oryginalna, siedemnastowieczna umywalka.