Lokalizacja:
Sandomierz ul. Staromiejska 3, gmina Sandomierz, powiat sandomierski, woj. świętokrzyskie

GPS: 50.676962°N, 21.744475°E

Opis:

Kościół p.w. Świętego Jakuba Apostoła jest najstarszym zachowanym kościołem w Sandomierzu. Jednocześnie jest jedną z pierwszych w Polsce i Europie budowlą wzniesioną z cegły. Według kronikarza Jana Długosza kościół został ufundowany pod koniec XII wieku przez księżnę Adelajdę, która został w nim pochowana w 1911 roku.

W 1226 roku został sprowadzony do Sandomierza zakon Dominikanów, który rozpoczął budową klasztoru przy kościele św. Jakuba. Jednocześnie parafia została przeniesiona do nowo wybudowanego kościoła św. Pawła Apostoła. Istniejący kościół został w dużej części rozebrany i zbudowany od nowa razem z budynkami klasztornymi.

Kolejna znacząca przebudowa miała miejsce w drugiej połowie XVII wieku. Zakonnicy przebudowali budynki klasztorne zamieniając wspólne dormitorium na pojedyncze cele, a wnętrze kościoła zostało przebudowane na styl barokowy. Usunięto z kościoła wiele płyt nagrobnych, wykonano nowe sklepienia i ołtarze boczne oraz udekorowano wnętrze licznymi obrazami. Przebudowany kościół został poświęcony w 1677 roku przez sufragana krakowskiego biskupa Mikołaja Oborskiego.

W 1864 roku zgromadzenie dominikańskie zostało skasowane ukazem carskim, jako kara za udział i pomoc zakonników w powstaniu styczniowym. W późniejszym czasie w klasztorze znajdowały się koszary. Klasztor został zdewastowany i częściowo rozebrany.

W roku 1905 w kościele wybuchł pożar, w którym spłonął ołtarz. Do roku 1909 trwała odbudowa. W tym też roku kościół został ponownie poświęcony przez biskupa Mariana Ryxa.

2 czerwca 2001 roku po 137 latach nieobecności, dominikanie powrócili do świątyni i klasztoru.

 

Opis na podstawie www.sandomierz.dominikanie.pl    zachęcam do lektury tej strony, gdzie znajduje się dużo więcej informacji na temat kościoła.

 

 

Galeria - kościół p.w. Św. Jakuba

 

Portal główny świątyni pochodzący z pierwszej połowy XIII wieku, zwany Bramą Niebios.

 

Główka w portalu przedstawiająca prawdopodobnie fundatorkę pierwszego kościoła księżną Adelajdą lub księcia Leszka Białego.

 

Nawa główna.

 

Prezbiterium.

 

Ołtarz przedsoborowy.

 

Barokowy sarkofag księżnej Adelajdy wykonany w 1676 roku z jednego kawałka drzewa dębowego. Do 1670 roku grób fundatorki pierwszego kościoła św. Jakuba znajdował się na środku nawy głównej.

 

Kaplica Męczenników. Ołtarz z początku XVIII wieku mieści obraz z przedstawieniem męczeńskiej śmierci dominikanów w 1260 roku. Na prawej ścianie kaplicy wmurowano gotycką płytę nagrobną księżnej Adelajdy.

 

Kaplica M.B. Różańcowej.

 

Kaplica Św. Jacka, w której odbywa się spowiedź święta. W nawach głównej i bocznych nie ma konfesjonałów.

 

Ołtarz Św. Zyty.